Observatie

Het valt me op dat volwassenen heel sterk hun best doen om het leven van kinderen leuk en makkelijk te maken. Alles moet leuk, fijn, lief en gezellig zijn. Ergens voel ik dat daar iets niet klopt. Het lijkt alsof volwassenen iets overcompenseren. Vanbinnen dragen ze soms een droefheid met zich mee en zijn ze vaak ontevreden met hun eigen leven. Dat druipt er in sommige gevallen helaas vanaf. Dat in combinatie met het soms buitensporige materialisme en consumentisme zorgt voor een toxisch cocktail. Uitzonderingen zijn er altijd! De kinderen zijn dan een middel geworden om toch vreugde in het leven te ervaren. Het overmatig leuk willen maken voor de kinderen komt vaak voort uit een disbalans in zich zelf. Overcompensatie en projectie, dat is wat er niet klopt. Een tevreden en gelukkig mens heeft niet zoveel ‘slingers’ nodig.

Door de ogen van een kind

‘Ik ben er om mijn ouders gelukkig te maken’ Zo zou een kind dat kunnen ervaren, gevoelsmatig. Kinderen ‘horen’ ook dingen die niet uitgesproken worden. Ze voelen goed aan wat er onderhuids speelt. Wanneer een kind dan ziet dat ouders vooral of alleen maar tevreden zijn en vreugde ervaren als hun kinderen dat zijn, zou dat als een ongeschreven taak van het kind begrepen kunnen worden. Een voedingsbodem voor please gedrag op latere leeftijd.

Met welke zware taak belast je je kind dan? Het is ten allen tijde de verantwoordelijkheid van de ouders om het eigen leven in te vullen en goed voor zichzelf te zorgen, dit om te vermijden dat een kind dat in extreme mate gaat doen vanuit loyaliteit.  Kinderen kunnen hierdoor in een innerlijk conflict komen omdat ze lasten gaan dragen die ze niet horen te dragen en dat kan moeilijkheden met zich meebrengen en gaat, als dat lang aanhoud, ten koste van de ontwikkeling van de identiteit van het kind.

Gevolgen op de langere termijn

Naast de beschreven ongezonde dynamiek die misschien een verklaring zou kunnen zijn van de ‘het is altijd feest mentaliteit’ lijkt het me eenvoudigweg ook niet gezond om er voor de kinderen altijd een feestje van te maken. Ik denk dat het zelfs ‘gevaarlijk’ kan zijn om kinderen weg te houden van de mindere dingen des levens want juist dan oefenen ze in veerkracht en weerbaarheid. Je kind blootstellen aan gevaar is natuurlijk ook niet de bedoeling! Het leven zit vol uitdagingen, daar moet je zelf niet veel voor doen die komen vanzelf wel op het pad en elke leeftijd kent ook wel een beetje een draagkracht. Forceer dus niets.

 

Wat heeft een kind dan wel nodig?

De behoeften van een kind zitten niet alleen in het vervullen van de materiele behoeften zoals kleding en voeding. Maar minstens even belangrijk is de emotionele en mentale beschikbaarheid die je kunt geven, de eigen energie die je kan geven. Daarvoor moet je als ouder dus de verantwoordelijkheid voor het leven opnemen zodat je dat kan bieden. Als een vliegtuig neerstort zet je ook eerst je eigen zuurstofmasker op om daarna te kunnen helpen. Wil ik hier mee zeggen dat je altijd energiek en heppy de peppy moet zijn, NEE. Je zorgt voor jezelf en doet wat je kan. Maar ga niet overcompenseren als je je bij jezelf opmerkt dat het even niet zo lekker loopt door het extra leuk te gaan maken voor de kinderen. Wees er dan mee, vermijd het niet maar sta toe wat er voor zorgt dat het even niet zo goed gaat. Besteed genoeg aandacht aan jezelf en richt je niet alleen maar op de kinderen. Doe aan bewuste zelfzorg, een essentiële noodzaak, geen overbodige luxe.

 

De moraal van het verhaal

Wil je je kind veerkrachtig en met enige weerbaarheid opvoeden? Haal dan niet alle obstakels uit de weg en creëer geen ‘het is altijd feest’ mentaliteit of rol geen rode loper uit. Het is door die obstakels dat ze sterk worden en groeien. Het is door een hobbelige weg dat ze creatief en oplossingsgericht kunnen leren denken. Dat ze zich kunnen ontplooien! De slingers moeten niet altijd opgehangen worden. Het kan niet altijd feest zijn.  

Zorg voor jezelf zodat je er voor je kinderen kan zijn, niet alleen op materialistische wijze maar vooral op het mentale en emotionele niveau!  

Dat het leven niet altijd een feest is, kunnen ze wat mij betreft maar beter vroeg genoeg leren. Zo leren ze al weer snel hoe er mee om te gaan en verder te gaan. Dat het leven af en toe gevierd mag worden dat hoort er ook bij, begrijp me niet verkeerd! Maar laat het dan voortkomen vanuit de vreugde die je voelt in je eigen hart omdat je goed voor jezelf zorgt!

Wil jij goed leren zorgen voor jezelf? Of je kind veerkracht bijbrengen? Vraag dan je gratis kennismakingsgesprek aan via Kennis maken? Neem contact op | Kath-Walk

praktijk

 3680 Maaseik

$

contact

Telefoon: 0456 30 83 84

E-mail: info@kath-walk.com