Wat is jouw volgende agendapunt? (Na het lezen van dit artikel )

Er zijn zo van die dagen dat de zwaarte van de wereld weegt op mijn gemoed en schrijven is dan een geweldige hulpbron waardoor ik weer kan onderscheiden wat van de wereld is en wat van mij. Ook al ben ik een kind van de wereld het scheppen van helderheid is nodig! Meestal herwin ik hierdoor een kracht in mij, waardoor ik me weer geïnspireerd voel en weer bij mijn essentie uitkom. Mocht ik jullie daarbovenop nog eens inspireren of motiveren op jullie pad van bewustwording is dat dubbele winst! Mijn nieuwe blog artikel gaat over wat ik dezer dagen waarneem in de samenleving en dit verontrust mij. Ik beschrijf in dit artikel wat ik zie, misschien herken je het?

Soms heb ik het idee dat we onze mentale capaciteit vernauwen in plaats van verruimen. Denken we überhaupt zelf nog na? Of wordt het leven beheerd door apps die je vertellen wat je wel of niet moet doen. Als ik kijk naar het leven dat zich voor mijn ogen afspeelt zie ik wandelende agenda’s, een beetje in de sfeer van een spelletje waarin je vinkjes moet verzamelen waar je dan zo een ‘happy’ deuntje bij hoort, rinkelende muntjes. We worden geleefd door apps en agenda’s en dat vind ik geen prettig zicht! Natuurlijk, een app die je herinnert aan het aantal stappen of bewuste ademhalingen zijn goed bedoeld. Ik leef sinds 2 jaar met een agenda en dat is vaak behulpzaam, maar ook een last.

Wat ik stof tot nadenken vind is dat het een soort van afhankelijkheid creëert die haaks staat op het zelf leren aanvoelen van dingen die goed voor je zijn of niet. Je wordt hierdoor afgesneden van iets authentieks. Je leeft van agendapunt naar agendapunt en dit zonder pauze, het gaat maar door. Emotieloos. Doordat we als wandelend agenda’s door het leven ‘vinken’ reageert de mens op een eerder mechanische manier op de prikkels uit de omgeving. Op automatische piloot, kil en zielloos.

Nog meer stof

En dan nog zoiets dat veel vragen bij mij opwekt. Kinderen die stappen tellen met een horloge/Fitbit vooraleer dat ze de klok kunnen aflezen?? What’ s next? Ze leren tellen alvorens ze kunnen lopen? Als we op dit elan blijven verder gaan zullen onze kinderen niet eens meer weten dat ze een eigen stem hebben en dat is gevaarlijk! De grootste kracht die je kan bezitten is die van het luisteren naar je innerlijke stem. De melding die je vertelt te gaan bewegen ontneemt die krachtige stem, langzaam maar zeker, haar klank. Er wordt hiermee al van jongs af aan een externe afhankelijkheid gecreëerd, die in strijd is met autonomie en de eigen behoeften leren aanvoelen.

Ook zie ik vaak een angst of paniek in de ogen van mensen die me rillingen geeft. Ik denk dan wel eens: ‘’Mens je staat aan een kassa, of aan een stoplicht, je wandelt met je kinderen, MENS waar ben je gebleven?!’ De blik die ik daar zie is een blik die een overlevingsmodus kenmerkt. We leven niet maar overleven, vooral op mentaal en emotioneel vlak! We verkeren in een chronische staat van angst of stress, al dan niet op de achtergrond.

We verzamelen materiele rijkdom en zijn vanbinnen leeg. Als primitief mens namen we dat wat van belang was om te overleven. Nu uit zich dat in een graaicultuur die me eigenlijk doet walgen. We putten de aarde onmetelijk uit en als we zo doorgaan is er niets meer om terug te geven, want we zijn gereduceerd tot mechanische wezens, die geleefd worden door agenda’s en appjes! Verslaafd aan het geluid van de rinkelend muntjes.

Bijzondere tijd deze tijd

Nog nooit zijn er zoveel mogelijkheden geweest om aan zelfontwikkeling te doen. Tegelijkertijd is de respectloosheid voor de overvloed ongezien. De grofheid speelt zich af op massaal vlak denk hierbij bijvoorbeeld aan de voeding en kledingindustrie. Wat klopt hier niet? Ik denk dat er een zeer ernstige evolutie heeft plaats gevonden en zich nog verder aan het voltrekken is. Het individu voelt zich niet meer verbonden met de samenleving en dit is een weerspiegeling van de relatie die de mens op dit moment met zichzelf heeft. Het één bestaat niet zonder het ander, zonder gezonde individuen kan er geen gezonde samenleving zijn.

‘Mijn’ oplossing? Benut de mogelijkheid om je bewustzijn te verruimen! Investeer in je eigen ontwikkeling op fysiek, mentaal, emotioneel en spiritueel vlak. Op zoek gaan naar evenwicht en diepgang voor jezelf is het begin van een gezonde samenleving. Leer terug te vertrouwen op de intelligentie van je lichaam en schenk dit wonder bezieling!

Zie je, het werkt alweer, door te schrijven hervind ik mijn kracht. Dit artikel is een stille of luide oproep aan iedereen die zijn of haar bijdrage levert of wil leveren aan een mooiere wereld. Wat het ook is dat je wil doen, doe het. Het is de hoogste tijd. Hoe maak jij jouw community een fijne plek om te zijn? Wat kan jij DOEN?

De grootste excuses, counter ik alvast. Tijd kan je echt maken en diepgang kost niets. Een bezield mens kan het verschil maken!

In mijn 1 op 1 coaching begeleid ik mensen in hun persoonlijke ontwikkeling. De activiteiten die ik organiseer, de vrouwencirkel en paardenwandeling for kids, hebben als centraal thema verbinding van mens, dier en natuur! De zorgen die ik heb sta ik niet toe mij te laten verlammen. Ik transformeer deze zorgen in ondernemingskracht en deel deze graag met de wereld. Wil jij ook iets met de wereld delen maar weet je niet wat of hoe? Neem dan contact met me op dan gaan we samen op pad!