Van Shock naar Harmonie

Luisteren naar je lichaam, hoe doe je dat? 

Doordat ik nogal abrupt ben geconfronteerd met de sterfelijkheid van mijn bestaan is de relatie met mijn lichaam in een geheel ander daglicht komen te staan. De nachtverpleegster stond aan het uiteinde van mijn bed en zei tegen me dat ik moest luisteren naar mijn lichaam. Dankjewel, om jouw warmte te delen met mij daar op dat moment dat gaf me moed. Het zat ‘m vooral in hoe je het zei.

Maar lang verhaal kort verhaal, luisteren naar je lichaam hoe doe je dat?! In mijn herstel heb ik verschillende fases doorlopen en los van het feit dat mijn aanleiding een hersenbloeding was kan het denk ik ook steun bieden voor mensen in een andere situatie. Zelfs als er niets ingrijpends heeft plaatsgevonden kan het je helpen. Dat hoop ik tenminste.

Shock status

Het startshot van deze fase werd ingeluid op het moment dat de radioloog mij, zonder me een stoel aan te bieden, liet weten dat er een bloeding had plaatsgevonden en dat ik hoogst waarschijnlijk geopereerd moest worden. Vanaf dat moment leek het wel alsof emoties volledig of toch bijna volledig uitgeschakeld werden. Overlevingsmodus eerste klasse.

In deze fase lijkt het erop alsof je alles in een waas beleefd alleen de hoogstnodige info en prikkels lijken dan door te dringen. In mijn situatie denk ik dat dit ook echt nodig was. Mijn lichaam stond op de reserve stroom generator en dan gebruik je enkel dat wat nodig is om staande te blijven.

Overlevingsmodus kan ook ‘gewoon’ in het dagdagelijkse leven aanstaan. De details vallen je niet of minder op, je leeft op reserve kracht omdat het een struggle to survive is. Emoties opmerken en deze toelaten wordt op de achterbank geschoven. Langzaam en soms ook zeker sluit je je hart af.

Alertheid

Langzaam, heel langzaam, gleed ik in een opperste staat van alertheid. Meerder prikkels konden worden opgemerkt en verwerkt maar doordat de shock status nog vers (letterlijk bij mij) in het geheugen zat was dit een allesbehalve aangename staat van zijn. Alles leek een bedreiging te zijn. Om een voorbeeld te geven, was ik bijvoorbeeld vreselijk ongerust over het eten van een ijsje omdat je daar ‘brainfreese’ van kon krijgen en dat zou ik hoe dan ook niet overleven, dat was toen ondertussen geniet ik weer schaamteloos van een ijsje.

Mijn trauma was op dit moment in het herstelproces nog zeer vers maar toch ging ik vooruit. De tijd geven om een trauma te laten genezen is van levensbelang. Vooruitgang opmerken door jezelf of door je omgeving werkt ontzettend motiverend!

De alertheid kan ook aanwezig zijn als er niet zo een duidelijke gebeurtenis heeft plaatsgevonden maar als er op de achtergrond wel bepaalde niet geheelde trauma’s sluipend aanwezig zijn. Alles wordt opgeslagen in je lijf en dat wat er zit zal een manier vinden aan de oppervlakte te komen. Alertheid, in deze context, is een staat van opmerkzaamheid die gevoed wordt door het gebrek aan vertrouwen en door de aanwezigheid van angst.

Dus dat vertrouwen daar wilde ik graag naar terug.

Luister naar je lichaam

Haar woorden bleven zich herhalen en ik dacht ik ga dat proberen. Niet simpel want mijn lichaam had het altijd vanzelf gedaan dus ik ging een nieuwe bewuste relatie aan met mijn lijf. Hallo lichaam, ik ben Kathleen wie ben jij?

Tot hier in het proces was er vooral angst, veel angst dat zich verspreid had als vocht in de badkamer dat onschuldig begint maar dan ongenadig zijn gang gaat. Het was tijd voor HG.

Hoog Gevoeligheid, amai nog niet. Ik herinner me goed dat ik na een maand of drie weer gewoon op bed kon liggen met mijn lijf, rusten maar niet slapen, aanwezig in mijn lichaam. Ik durfde ook weer heel even op mijn rechterzij te gaan liggen, aan de kant waar de bloeding had plaatsgevonden. Als ik wil leren luisteren naar mijn lichaam, moet ik ook dingen ondernemen dacht ik bij mezelf. Om de grenzen te leren kennen zal ik ze moeten tegenkomen.

Je kwetsbaarheid toelaten is een van de eerste stappen naar het leren luisteren naar je lichaam. Beperkingen tegenkomen en deze met zachtheid omarmen of er met boosheid tegen stampen horen bij het proces.

Luister naar je lichaam part 1111

Je lichaam vertelt je zo veel, als je maar wil luisteren. Toegeven aan vermoeidheid was voor mij 1 van de zwaarste dingen, want ik wilde wat anders. Aangezien dat ik een pact had gesloten met mijn lijf gaf ik er aan toe, als ik moe was rustten ik. Als er energie was maakte ik een kleine wandeling, als het voeding nodig had dan gaf ik haar het beste. (en dat doe ik nog)

Ook vertelde mijn hoofd me soms wat anders dat wat mijn lichaam aankon. Nee, nee doe dat maar beter niet zo meteen ga je weer bijna dood.

Zo ben ik de bemoeial van mijn verstand wat meer op de achtergrond gaan plaatsen en gaf ik mijn intelligente lichaam meer zeggenschap. Door de goede zorg en het luisteren naar de noden van mijn lijf werd ik beloond.

Beloond met een van de mooiste geschenken, een gezond lichaam! Ik spring nog net niet uit bed ’s morgens, ik voel haar noden goed aan en volg haar ritme. Het is een samenspel geworden tussen mijn hoofd en lijf en de klanken klinken harmonieus. Het luisteren naar mijn lichaam is een fantastische reis. Ik wens het iedereen. Het is ook nooit klaar, de verdieping is eindeloos.

Dus moest je op een dag denken, hey?! Wat kan ik eens doen met mijn leven? Luister dan eens naar wat je lichaam antwoordt. Ik help je daar graag mee want soms zijn we het verleerd te begrijpen wat dat wonderlijke systeem ons wil zeggen.